Czas biegnie tak szybko i znów widzimy, jak przeminął kolejny rok, który dopiero co przecież się rozpoczynał!… Wypełniony nieustanną modlitwą i gorliwą pracą, trwaniem przed Jezusem w Najświętszym Sakramencie i spełnianiem codziennych obowiązków, nabrał dużego tempa przez to, że każda jego chwila była dobrze zagospodarowana.
Również w naszym klauzurowym świecie rok 2018 zapisał się jako niezwykle intensywny już od pierwszych jego tygodni. W lutym rozpoczęła się planowana od dłuższego czasu ekshumacja szczątków naszych Sióstr złożonych w podziemiach kościoła. Po uzyskaniu wszelkich potrzebnych pozwoleń można było przystąpić do prac, które zakończone zostały powtórnym pochówkiem. Było to dla nas dużym przeżyciem i okazją do wspominania naszych zmarłych poprzedniczek, które tworzyły historię tej Wspólnoty. Zaraz po tym wydarzeniu rozpoczął się generalny remont katakumb, którego efekty wierni mogli oglądać w niedzielę po Zaduszkach, gdy zostały one otwarte dla odwiedzających i pragnących pomodlić się przy grobach Sióstr.
Rok Jubileuszu 100-lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości obfitował w modlitwy w Jej intencji, które zanosiłyśmy do Boga tak wspólnotowo, jak i indywidualnie. Jednym z wyrazów włączenia się wraz z wszystkimi rodakami w to wielkie świętowanie, był wystrój tegorocznego Grobu Pańskiego, pełen patriotycznych symboli. Z wielu stron otrzymywałyśmy wyrazy uznania za jego głęboką wymowę, która łączyła Krzyż Chrystusa z krzyżami naszej Ojczyzny i scalała przesłanie Zmartwychwstania Pańskiego z odrodzeniem wolnej Polski.
Kwiecień przyniósł spotkanie Opatek Klarysek Kapucynek ze wszystkich klasztorów w Polsce, które odbyło się w Szczytnie. Matki Opatki wraz z delegatkami obradowały nad pilnymi i ważnymi sprawami dla naszych Wspólnot, m. in. nad kwestią rewizji naszych zakonnych Konstytucji i sprawą stworzenia federacji klasztorów. Zebranie to podyktowane było wydaniem dwóch nowych dokumentów papieskich: Konstytucji Apostolskiej Vultum Dei quaerere oraz instrukcji Cor orans, które wprowadzają ważne zmiany i zobowiązują wszystkie klasztory klauzurowe na całym świecie do tworzenia struktur komunii i wzajemnej współpracy w postaci federacji lub stowarzyszeń.
Ukwiecony maj był czasem pięknych, głębokich i niezapomnianych spotkań. Pierwszym z nich był dzień skupienia Sióstr ze zgromadzeń czynnych diecezji płockiej. W tym roku, ku naszej radości, ale i niemałemu zaskoczeniu, zjawiła się rekordowa liczna Sióstr – ponad 30, a w ich gronie gościłyśmy także cztery Panie – wdowy konsekrowane. Ksiądz Profesor Bogdan Czupryn animował całe spotkanie, a jego organizacją zajęła się jak zawsze s. Joanna Kawczyńska, Służka z wydziału duszpasterskiego diecezji płockiej. Goście wysłuchali prelekcji jednej z naszych Sióstr nt. duchowych i teologicznych wymiarów klauzury. Po niej Siostry spotkały się w rozmównicy na dzieleniu się oraz poczęstunku, a następnie wszyscy przeszli do kościoła na adorację i Mszę świętą. Po jej zakończeniu wszyscy obecni zaproszeni zostali na obiad do rozmównicy, który odbył się w radosnej atmosferze siostrzanej wspólnoty.
Już niebawem, bo 16-go maja, odwiedził nas Ks. Bp Mirosław Milewski ze względu na przeprowadzaną przez Niego wizytację kanoniczną parafii. Było to nasze pierwsze spotkanie z Księdzem Biskupem, z czego ogromnie się ucieszyłyśmy. Mając sposobność spotkania w klauzurze, gdzie Ksiądz Biskup gościł wraz z towarzyszącymi Mu kapłanami, mogłyśmy usłyszeć od naszego zacnego Gościa wiele ciepłych słów na temat życia kontemplacyjnego, z którym Ksiądz Biskup miał możliwość zetknąć się już podczas Swoich studiów, gdy mieszkał u Sióstr Karmelitanek w Dysie. Wizyta ta pozostawiła po sobie miłe wspomnienie otwartości, prostoty i pokory Księdza Biskupa, Jego wielkiej życzliwości i pokoju emanującego z Jego słów i gestów.
Czerwiec przyniósł w darze od Pana planowane od dłuższego czasu Studium o Regule św. Klary z Asyżu w Centrum Duchowości „Honoratianum” w Zakroczymiu. Było to pierwsze tego typu spotkanie, na które zjechało się ponad 30 Sióstr z różnych kontemplacyjnych wspólnot klariańskich: Klaryski, Klaryski Kapucynki, Klaryski od Wieczystej Adoracji i Ubogie Siostry Świętej Klary.
Wszystkie, spragnione zgłębiania dziedzictwa naszej Świętej Założycielki, byłyśmy zachwycone prowadzonymi przez O. Prof. Wiesława Blocka wykładami, które przybliżyły nam budowę i strukturę tekstu Reguły, a także jej źródła i inspiracje. Był to także czas dzielenia się naszym życiem i doświadczeniem wspólnot II Zakonu św. Franciszka, które ubogaciło każdą z uczestniczek.
Piękna wiosna zachęcała do pielgrzymek, a więc podczas Roku Jubileuszu 450-lecia śmierci św. Stanisława Kostki było ich bardzo wiele. Kierowały się oczywiście do Rostkowa, ale na ich drodze był nieodłącznie także Przasnysz z kościołem p.w. św. Wojciecha, gdzie św. Stanisław został ochrzczony i Sanktuarium OO. Pasjonistów, które zostało wybudowane staraniem brata Świętego – Pawła Kostki. Pielgrzymi nie omijali przy tej okazji i naszego klasztoru, chcąc usłyszeć „na żywo” do mniszek o specyfice naszego powołania i posługi w Kościele Świętym. Przez ten rok odwiedziło nas więc ponad 20 pielgrzymek – większych i mniejszych, zapowiedzianych i tych, które przychodziły do nas niespodziewanie. Wszystkich przyjmowałyśmy z radością – większe grupy zapraszałyśmy do kościoła, gdzie Siostra z górnego chóru opowiadała im o naszym życiu; a mniejsze – do rozmównicy. Miałyśmy więc miłych gości m. in.: z Jabłonnej, z Warszawy, spod Torunia, z diecezji rzeszowskiej, z Płocka, z Pułtuska, z Gietrzwałdu, z parafii Soczewka czy też pielgrzymów podążających docelowo na Lednicę. Ufamy, że św. Stanisław Kostka wyprosi obfitość Bożych łask wszystkim nawiedzającym miejsca zawiązane z Jego osobą.
Upalne lato szło w naszym klasztorze w parze z rozpoczęciem II etapu remontu dachu na naszym klasztorze, który możliwy był jedynie dzięki dotacji z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz pomocy naszych drogich Dobroczyńców. Tegoroczne prace objęły bardzo trudne i skomplikowane przedsięwzięcie wymiany dachówek oraz elementów więźby dachowej na kościele. Wiele wysiłków kosztowały prace na strychu, które miały za zadanie zabezpieczenie sufitu kościoła przed zerwaniem się oraz modernizację konstrukcji dachowej w tym miejscu.
Wierni w kościele (jak i my w naszym chórze klauzurowym) mieli z pewnością nieco utrudniony komfort przebywania w świątyni przez ustawione na całej jego długości stemple, podtrzymujące sufit, jednak nie chciałyśmy się zgodzić na zamknięcie kościoła na czas prac, a stemple umożliwiły pracownikom bezpieczne poruszanie się na strychu. Wszystkim wiernym dziękujemy za wytrwałość i cierpliwość oraz wierność w nawiedzaniu naszego kościoła i uczestniczeniu w Eucharystii mimo technicznych niedogodności. Dzięki Bogu praktycznie przez cały czas remontu była piękna pogoda i deszcz nie miał okazji naruszyć żadnego ze ściennych malowideł. Opatrzność czuwa!
Początek sierpnia przyniósł ważne, historyczne spotkanie Klarysek Kapucynek Europy Środkowej w Pradze. Siostry z Czech, Słowacji, Polski, Niemiec i z klasztoru w Asyżu spotkały się, by obradować wspólnie nt. rewizji naszych zakonnych Konstytucji i razem wypracować stanowisko w takich sprawach jak: nasza tożsamość, formacja, klauzura i nasze życie w Kościele. Był to czas niezwykle intensywnej pracy, dialogu i wspólnego dochodzenia do najistotniejszych elementów naszego charyzmatu, którego pragniemy strzec, zachować, rozwijać i odczytywać na nowo we wciąż zmieniającej się rzeczywistości.
Złota polska jesień zachęcała do pracy w ogrodzie. W tym roku zebrałyśmy szczególnie dużo jabłek, które będą gościć na naszych stołach zapewne jeszcze w zimie. Dziękujemy Bogu za Jego hojne dary! Zaopatrzywszy się w duchowy pokarm podczas tegorocznych jesiennych rekolekcji wspólnotowych, prowadzonych przez Ks. Henryka Kazanieckiego SAC, mogłyśmy wejść w dalsze dni naszej kontemplacyjnej wędrówki na drogach, po których prowadzi nas Duch Pański.
Tym razem obdarzył On nas zaproszeniem na odbywające się co 3 lata Sympozjum Czterech Konferencji Życia Konsekrowanego (Konferencja Zakonów Męskich, Konferencja Zakonów Żeńskich, Konferencja Żeńskich Zakonów Kontemplacyjnych, Konferencja Instytutów Świeckich), które miało miejsce w dniach 9-10 października w Krakowie, w Centrum Jana Pawła II. Liczne wykłady i prelekcje przybliżyły nam najważniejsze kwestie z jakimi spotyka się w dzisiejszym świecie życie konsekrowane oraz były próbą sformułowania odpowiedzi na te pytania, które są wyzwaniem dla żywotności życia poświęconego na wyłączna służbę Bogu i bliźnim. Wśród prelegentów był m. in. Ks. Bp Edward Dajczak, s. Małgorzata Borkowska OSB oraz gość z Watykanu – Abp José Rodríguez Carballo, Sekretarz Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Bezpośrednio po Sympozjum Klaryski Kapucynki z Polski, Czech, Słowacji i z klasztoru w Asyżu miały swoje spotkanie w krakowskim klasztorze, podczas którego została podjęta oficjalna decyzja o tworzeniu Stowarzyszenia Klarysek Kapucynek ww. klasztorów. Czeka nas jeszcze droga zatwierdzenia naszych Statutów przez Stolicę Apostolską, ale ufamy Panu, że do wiosny takową decyzje otrzymamy.
Listopadowa zaduma nad naszym doczesnym przemijaniem usposobiła nas jednocześnie do dziękczynienia Bogu za odzyskanie niepodległości przez naszą Ojczyzną. W modlitwie wdzięczności i uwielbienia powierzałyśmy przyszłe Jej losy prosząc Bożą Opatrzność o czuwanie nad nami, a Maryję Królową Polski o wyproszenie wewnętrznej zgody, jedności i dobrobytu.
Cały ten rok zwieńczyła wielka niespodzianka – Ks. Bp Piotr Libera zapowiedział, że będzie w naszym kościele przewodniczył Pasterce! Obecność naszego Pasterza była dla nas wielką radością, a uroczysta Msza św. zgromadziła w naszym kościele wiernych, którzy pragnęli wraz z nami w tak bardzo uroczysty i historyczny dla naszej Wspólnoty sposób uczcić Tajemnicę Narodzenia Pańskiego.
W homilii wygłoszonej przez Księdza Biskupa mogłyśmy usłyszeć o potrzebie postawy dziecięctwa Bożego w naszym życiu wiary. Jako jej przykład Jego Ekscelencja podał św. Stanisława Kostkę, św. Teresę z Lisieux oraz naszą błogosławiona współsiostrę – Marię Teresę od Dzieciątka Jezus (Mieczysławę Kowalską), która żyła w tym klasztorze i poniosła męczeńską śmierć w obozie koncentracyjnym w Działdowie.
Po Pasterce Ksiądz Biskup wraz z towarzyszącymi Mu kapłanami: O. Wiesławem Wiśniewskim CP, Ks. dr. Włodzimierzem Piętką i Ks. Sekretarzem Jarosławem Mokrzanowskim zostali zaproszeni do klauzury, gdzie spotkaliśmy się na dzieleniu się opłatkiem, radosnej rozmowie i wspólnym kolędowaniu. Był to czas pełen łaski, który zapisał się na długo w naszych sercach.
I tak przeminął rok pełen łask i darów od Pana! Każdego dnia starałyśmy przybliżać się do Niego w modlitwie, milczeniu i skupieniu, by adorować Jego obecność wśród nas i wynagradzać za tych, którzy ją ignorują lub odrzucają. Wstawiałyśmy się także przed Panem w tych wszystkich intencjach, które każdego dnia powierzane nam były przy furcie lub drogą elektroniczną.
Niech Pan błogosławi wszystkim, którzy nas w mijającym roku wspierali duchowo i materialnie! W szczególności dziękujemy naszym Rodzinom, Przyjaciołom, Kapłanom i Dobroczyńcom oraz wszystkim wiernym, którzy przychodzili i przychodzą do naszego kościoła, by oddać pokłon Jezusowi w tabernakulum. Wyjątkowe podziękowania kierujemy do tych wszystkich osób, które niestrudzenie adorowały z nami Pana przez całą dobę podczas Kwartalnych Dni Pokuty (3 III, 3 VI, 3 IX i 3 XII), tworząc tym samym niepisaną tradycję wspólnej modlitwy, która ku naszej radości zaczyna się z każdym rokiem utrwalać! Bóg zapłać i Szczęść Boże na Nowy Rok 2019!
